مقالات واریس

دسته بندی CEAP

این دسته بندی برای تعیین مراحل مختلف اختلالات وریدی و ارائۀ گزارشات و شرح حال استاندار بیمار بصورت متحد و یکسان در میان جوامع پزشکی توسط کمیته بین المللی انجمن جراحان عروق آمریکا در سال ۱۹۹۴ ابداع شده است. پس از آن در دیگر کشورها نیز این دسته بندی محبوبیت پیدا کرد و اکنون در اغلب کشورها برای دسته بندی مراحل بیماری از این روش استفاده می گردد.

در این دسته بندی چهار آیتم مورد بررسی قرار می گیرند.

C در حقیقت حرف اول Clinical Class است به معنی علائم و نشانه های بالینی بیماری

E مخفف Etiology به معنی شناسایی علت بوجود آورنده بیماری.

A حرف اول Anatomical بوده به این معنی که بررسی می شود ضایعه ایجاد شده در کجاست، در وریدهای سطحی، عمقی و یا وریدهای ارتباطی

P اختلال ایجاد شده را از لحاظ پاتوفیزیولوژی Pathophysiology مورد بررسی قرار می دهد به این معنی که تشخیص داده شود اختلال بدلیل رفلاکس بوده و یا انسداد.

این دسته بندی هفت مرحله دارد:.

CEAP برای نارساییهای مزمن وریدی علائم بالینی علائم بالینی
C0 هیچگونه علامت قابل مشاهده یا لمس وجود ندارد
C1 رگها و مویرگهای تلانژکتازی یا تار عنکبوتی شکل
C2 وریدهای واریسی
C3 ادم
C4a اگزما و تغییر رنگ پوست
C4b لیپودرماتواسکروزیس یا آتروفی بلانش
C5 زخمهای ترمیم شد
C6 زخمهای فعال با ترشح

Symptomatic S  دارای علائمی نظیر درد، تیر کشیدن، احساس سفتی، تغییر رنگ پوستی، سنگینی و گرفتگی عضلات و نشانه های دیگری دال بر وجود ناکارآمدی سیستم وریدی

Asymptomatic A  بدون علائم ظاهری

پاتوفیزیولوژی از لحاظ آناتومیکی دسته بندی دلایل ایجاد بیماری
Pr: رفلاکس As: وریدهای سطحی Ec: Congenital وراثتی
Po: انسداد Ap: وریدهای ارتباطی یا پرفوران Ep: Primary اولیه
Pr, o: رفلاکس و وانسداد Ad: وریدهای عمقی Es: Secondary ثانویه
Pn: عدم تشخیص پاتوفیزیولوژی An: عدم تشخیص محل ضایعه En: عدم تشخیص ضایعه وریدی

این دسته بندی در سال ۲۰۰۴ توسط انجمن عروق آمریکا مورد بازبینی قرار گرفت و موارد فوق به آن اضافه گردید.

نوشته های مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید