درباره سیگواریس

قهرمان ژیمناستیک و مؤسس کمپانی بود. او در سال 1864، به همراه شریک تجاری خود Niklaus Barthelts (1837 – 1891) به عنوان مولدان این صنعت، اساس کسب و کاری را برای نسلهای بعدی خود پایه گذاری کردند. او دانش بازرگانی خود را با اقامت در کشورهایی مانند مصر، توسعه داد. کمپانی Ganzoni & Barthelts در سال 1864 بعنوان فروشگاه و انبار ذخیره و عرضه لوازم خیاطی، در وینترتور سوییس تاسیس شد. در اوایل سال 1865، بدلیل درخواستهای زیادی که برای کشهای لاستیکی مناسب برای نیم پوتین های بدون بند کفش، که خیلی مد شده بود و خواهان داشت، دریافت کردند، شروع به تولید آن کشها در 4 دستگاه بافندگی کردند. سال 1870، تعداد دستگاههای بافندگی به 20 عدد رسیده بود و کارگران بافنده زیادی آماده و در انتظار بودند که با بالا رفتن تقاضاها، درخانه هایشان شروع بکار کنند.

پس از سالها یادگیری و سفر، او در سن 25 سالگی مسئولیت مدیریت و رهبری کمپانی را در آن زمانهای سخت بعهده گرفت. او یک کارفرمای نمونه بود و در دفاتر عمومی همچون دادگاه بازرگانی، فعالیت داشت. بعنوان یک باریتون با صدای آهنگین و لطیف با ارکستر سمفونی وینترتور در تمام طول عمر خود، پبوند محکمی داشت. در سال 1890 یک شرکت بیمه پزشکی تاسیس شد و قانون حق صحبت کارمندان در جلسات عمومی مطرح شد. تعرفه حمایتی مشکل ساز گردید. در سال 1895 یک شعبه در Dornbirn واقع در اتریش باز شد. در ابتدا به نظر امیدوارکننده میرسید اما در ادامه رقابت سخت شد و نهایتا در سال 1900 با بدهی زیاد به شرکت رقیب بزرگتر فروخته شد.

او علاقه به داشتن یک شغل آکادمیک داشت اما پدرش تصمیم متفاوتی برایش گرفته بود، پس او نیز تصمیم گرفت تا به ندای درون خود گوش کند. در سال 1920 در سن 28 سالگی، مدیریت کمپانی را به عهده گرفت و برای نیم قرن یک مدیر پرشور  باقی ماند. او همچنین علاقه و گرایش عجیبی به موسیقی، ادبیات و هنر داشت. در سال 1914 در ابتدای جنگ جهانی اول، با افزایش درخواستهای محلی، اوضاع کار بهتر شد. بدلیل تجهیزات پیشرفته تر، از تعداد ساعتهای کاری کاسته شد و البته تهیه مواد خام مشکلاتی را ایجاد کرد. علیرغم افزایش تقاضا، تولید به اجبار شرایط، محدود شد.

بعد از پایان جنگ جهانی اول، وضعیت طبیعی که پیش بینی میشد حادث نگردید. برعکس، از آنجائیکه انگلستان تهیه مواد اولیه را در دست گرفته بود، گانزونی برای ادامه کار مجبور بود که با کمپانی دشمن، ارتباط کاری بسیار نزدیکی داشته باشد. مداخله های زیادی لازم بود تا در سفارت بریتانیا در برن سوئیس صورت پذیرد تا مشکلات حل شوند.

در فرانسه، یک تعرفه حمایتی 30 درصدی، مانع احیا و تقویت مجدد کسب و کار گردید. آنها تصمیم گرفتندخط تولید خود را در سنت لوئیس راه اندازی کنند. ساختمان کارخانه تکمیل شد و تولید در دسامبر 1924 آغاز گردید. بعد از حل مشکلات اولیه، Ganzoni Freres از قانون حمایت از تولید داخلی فرانسه منفعت برد. به برکت این تعرفه حمایتی، کالاهای پک شده بیشترین فروش را داشتند.

شرایط در سنت گالن تغییر می کرد جایی که سقوط صنایع دوخت و دوز و بخیه زنی منجر به بیکاری هزاران نفر شده بود. در هشتم اکتبر، گانزونی الاستیک، کمپانی دوزندگی Zăhner & Schiess سابق واقع در حومه شهر سنت گالن، بروگن، را خریداری کرد. بخش بافندگی کشها و همینطور قسمت تولید در آن سایت قرار داشت. از میزان تاثیر اعتصاب کارگران در سایت وینترتور در ژانویه اطلاعاتی در دسترس نیست.

دستمزدها و حق الزحمه ها در سنت گالن و سنت لوییس قطع شد. محصولات جدید، جوراب شلواریها، کمربندهای مردانه، طنابهای مخصوص گلایدرها و طنابهای مخصوص مورد استفاده در صنایع هوا فضا همگی قرار بود که وارد بازار داخلی بشوند اما در آن سالهای سخت و پر از چالش، ظرفیت صنایع کشبافی بواسطه رقابتهای بسیار، بیش از حد شده بود.

از سال 1928، صادرات تا 85 درصد کاهش یافت. گانزونی هم تحت تاثیر این نقصان قرار گرفت. بازار داخلی ظرفیت جبران این کاهش را نداشت بخصوص که مارجینها هم نصف شده بودند. با کاهش ارزش 30 درصدی فرانک در سپتامبر، امید به صادرات کمرنگتر شد. گانزونی تنها با فروش زمین و دریافت کمک مالی از سمت صاحب کمپانی توانست روی پا بماند.

مواد اولیه به شدت کمیاب شدند. گزارش سالیانه از سال 1941 بیانگر این است که پلن تولید تابع تولید الیاف کشی بود. قانون رفاه به نفع پرسنل برای بار دوم در سنت گالن در سال 1942 تغییر کرد. یک اتحادیه کارگری تصمیم به مصرف منابع مالی گرفت. به اجبار درصد کش بکار رفته در محصولات به مرور کاهش یافت.

بعنوان فرزند بزرگ خانواده از میان چهار خواهر و برادر، او در سال 1950 وارد کمپانی گانزونی گردید. او در مرکز دس جونز پاترونز دانش نساجی و مدیریت اجرایی را کسب کرد. از اوایل 1967 مسئولیت اداره کمپانی را به تنهایی عهده دار شد. با خریدن Tricotage Elastique du Forez (T.E.F) در سال 1988، تصمیم اصلی برای گسترش کار سیگواریس در فرانسه گرفته شد. قلب عاشقان موسیقی و نوازندگان ویولن به صدای ترانه فرانسوی میدانم چگونه زندگی کنم می تپد. در سال 1947، با همکاری انجمن غیر انتفاعی مسکن، اهداء منطقه مسکونی هاگن هالد در نزدیکی محل کارخانه در سنت گالن صورت گرفت. گانزونی شش ردیف خانه برای اجاره به پرسنل خود خریداری کرد همین روش در سنت لوییس و وینترتور بکار گرفته شد.

برخلاف ارتباطات مالی پیوسته با سنت گالن، اصول جدیدی حکمفرما شد: قرار شد دو کمپانی مانند دو کمپانی مستقل عمل کنند. سرمایه گذاریهای سنگین برای ماشین آلات سود قابل توجهی به دنبال نداشت. در سال 1959، تولید پارچه های عریض در سنت گالن متوقف گردید، در حقیقت درست بعد از اینکه صنعت تولید کرست بدلیل مد روز بودن، مهمترین مشتری به شمار میرفت. ورنر گانزونی اینچنین نوشته است: بعید میدانم که آنقدر دوام بیاوریم که جشن صدسالگی کمپانی را بگیریم.

بعد از یک ارزیابی کاری معلوم شد که گانزونی با داشتن محصولات متنوع و گسترده، شانسی برای باقی ماندن در عرصه تجارت نخواهد داشت. تنها راه حل این بود که بطور اختصاصی تنها روی تولید جورابهای درمانی فعالیت کند. پروسه تولید دستخوش تغییرات اساسی شد و دپارتمان تولید نخهای کشی به یک رقیب فروخته شد و به شهر گاساو در سوییس منتقل گردید. بیشتر کارمندانی هم که در آن قسمت مشغول بودن به آنجا رفتند. تعداد کارمندان مستقر در گانزونی از 79 نفر به 30 نفر رسید.

در مدت کوتاهی، سیگواریس نفر اول در بازار گردید. هرچند هنور مشکلات دپارتمان تولید نخ کشی باقی مانده بود. بعد از مذاکرات پیچیده با خانواده های مالکین، کمپانی بر اساس الگوی سنت گالن تغییر کرد. جدای از جورابهای درمانی، تنها مورد باقیمانده در برنامه که بخوبی هم مورد استقبال قرار گرفت ” ceintures chauffantes” کمربندهای گرمایشی بودند؛ تولید آنها تا سال 1970 از 20.000 عدد به 100.000 عدد رسید.

در توضیحات بعدی، سیگواریس برندی است که بیش از همه در باره اش صحبت می شود. برگشت سرمایه به شش برابر رسید؛ 200.000 جفت جوراب درمانی تولید شد. نیمی از آنها در جمهوری فدرال آلمان به فروش رفت، یک چهارم در سوییس و یک چهارم باقی در بقیه کشورهای جهان. تعداد کارمندان از 43 نفر به 103 نفر افزایش پیدا کرد. از سال 1968، جورابها توسط یک کمپانی تخصصی در هوندویل سوییس، سجاف و بعد از آن بطور کلی چک می شدند.

ریاست اتاق بازرگانی، مال هوس، از کمپانی بعنوان یک کمپانی موفق و مثال زدنی خانوادگی تقدیر کرد. برنامه های خوبی در حال اجرا بود؛ کمپانی قصد داشت صادرات خود را مشخصا گسترش دهد، اما در طول 15 سال، صادرات از 20 درصد به 5 درصد کاهش یافت، درحالی که فروش داخلی دائما افزایش میافت. کمربندهای حرارتی، بخصوص، محصولاتی بودند که در آفریقای شمالی فروش خوبی داشتند اما در بازار داخلی خیلی مورد تقاضا نبودند.

در همان زمان، سنت گالت تولید محصولی مشابه با نام سامسون و دلیله را ترسیم کرد. بعد از آن جورابهای ضد لختگی تولید شدند، همچنین زانو بند و بانداژهای کشی ورزشی از سایت تولید فرانسه. اما بعد از چند سال، بدلیل کاهش تقاضا، تولید و فروش برخی از آنها متوقف شد. این یکی از آن بسیار تلاشهای کمپانی بود که ریسک می کرد و یک برنامه گسترده را اجرا می کرد.

پس از آموزشهای سخت در امریکا و برزیل، از بین همه، اقتصاد دان تاجر در سال 1984 شروع به کار برای کمپانی کرد. در سال 1993، او پس از پدرش، ورنر گانزونی شوارتزن باخ، به سمت مدیریت اجرایی رسید. او در ایجاد ساختارگروهی و جهانی شدن این گروه کمک کرد. با شروع سال 2002 او مسئولیت پروژه های صنعتی و منابع انسانی در سطح گروه را با مدیریت سیگواریس در وینترتور به عهده گرفت. این همبستگی بوجود آمده در بین ملیتهای مختلف باعث شد تا وی بعنوان یکی از اعضای هیات مدیره با وظایف و مسئولیتهای ویژه انتخاب گردد. در سال 1988، گانزونی صاحب تمام سهام T.E.F گردید و کمپانی به گروههایی تقسیم شد. در سال 1989، یک واحد اجرایی به کارخانه واقع در سنت جاست سنت رامبرت که در سال 1986 تاسیس شده بود اضافه گردید؛ در سال 1991 بسته بندی متمرکز شد. کسب و کار پر رونق بود. در طول پنج سال گانزونی فرانسه سود خود را تا صد میلیون فرانک، دوبرابر کرد. در سنت گالن، در عرض یکسال برگشت سرمایه تا حدودا 20 درصد افزایش یافت. 92 درصد محصولات، جورابهای درمانی و پیشگیری بودند. در کشورهای دیگر در سال 1988، در بردفورد، کانکتیکوس امریکا شرکت SIGVARIS Inc و در سنت لورن کبک کانادا Sigvaris Corp تاسیس شدند.

بعد از ورودش به گانزونی سنت گالن در سال 1992، سیستم SAP را در قسمت اروپایی کمپانی راه اندازی کرد. تا سال 2000، وی مسئول بخشهایی از گانزونی سنت گالن و سیگواریس برزیل بود. با شروع سال 2002، کارآفرین ثابت قدم، مسئول گروه کشوری که از سنت گالن هدایت می شد بود. در پایان سال 2008، او از فعالیتهای اجرایی کناره گیری کرد و در ابتدای سال 2011، سهام خود را به استفان گانزونی و کریستیان گانزونی فروخت. در سال 1991، تمایل به انزوای کشور قبل از رای گیری الحاق سوییس به اتحادیه اروپا تاحدودی برای گانزونی سنت گالن دردسر ساز شد. خلاصه گزارش سالیانه می گفت: اگر در انزوای باشکوه خود باقی بمانند، دیگر چیز با ارزشی برای کوهای آلپ پاک در صبحهای طلایی و بعد از ظهرهای درخشان باقی نمی ماند. کسب و کار در فرانسه رونق گرفته بود و فقط محصولات ورزشی با برند TEF خیلی مورد تقاضا نبودند.

اولین جلسه مدیریت بین المللی در تلاش جهت فهم و قبول این تغییر برگزار شد. گروه مدیریت جدید استراتژی تازه 25 صفحه ای را ارائه کردند. در آن فضاهایی مشخص برای بهبود و بهینه کردن سایت تولید در نظر گرفته شده بود در حالی که پتانسیل مشخصی برای محدوده بازاریابی مشهود نبود. در قسمت اصلی کار یعنی بخش پزشکی، برای اولین بار کشورها به گروههایی خلاصه و دسته بندی شده بودند.

حسابهای بانکی تلفیقی، شاخص شدند و این بیانگر یک شرکت کاملا سالم با سرمایه اختصاصی سهام 6/69 درصد و داراییهایی با ارزش ده برابری وامهای دراز مدت بود. رقابت رو به رشد از خود آثاری بجا گذاشت. بازسازی ترازنامه در آلمان الزامی شد. سوییس فارغ از این قوانین، بصورت یک جزیره خوشبخت باقی ماند و سهم بازار سیگواریس با برتری 50 درصدی در سال 1993 مشهود بود.

قرار بود که یک شعار جدید مسیر راه را مشخص کند. هدفها شامل کاهش هزینه های تولید تا 20 درصد و سرمایه گذاری از منابع سرمایه مرکزی بودند. آخرین تلاش برای تولید جورابهای ورزشی Ariosa با تغییر نام به سیگواریس سلامتی با شکست مواجه شد. توزیع آنها نیز متوقف شد. جورابهای پیشگیری و جورابهای درمانی ترادیشنال سری 500 بهترین عملکرد را در تقریبا تمام کشورها داشتند.

اگر بخواهیم گزیده ای از گزارش سالیانه را اینجا بیاوریم اینطور میگوییم: “اگر در وضعیت موجود تغییری ایجاد نشود و اتفاقی نیفتد، می توانیم مانند گذشته به کار خود ادامه بدهیم.” با بیش از 60 درصد، فرانسه موتور اصلی گروه گانزونی شد که با ریسکهایی همراه بود. انتظار می رفت در بازارهای دیگر نیز با رشد قابل توجه فروش و رسیدن به تراز بالاتر در پنج سال آتی مواجه باشند. در سال 2008، بخش خدمات مشتریان و لوجستیک فرانسه، در مرکز شهر هونینگ فرانسه شروع به کار کردند. مهمترین چالش بعدی کنار گذاشتن ردپای پاهای چوبی استاندارد بود. محصول جدید 2009: سیگواریس ورزشی

در سال 1994، گروه سیگواریس 2 میلیون و 830 هزار جفت جوراب تولید کرد، 690 نفر پرسنل داشت و فروش خالص به 85 میلیون و چهارصد هزار فرانک سوییس رسید. در سال 2012، گروه سیگواریس هفت میلیون و 200 هزار جفت جوراب تولید کرد، 1365 نفر پرسنل داشت و فروش خالص 221 میلیون فرانک سوییس بود. بازارهای جدید در برزیل و امریکا خیلی فعال بودند و هنوز پتانسیل زیادی برای کار در آنجا وجود داشت. از هر ده کالای ساخت سوییس، 9 تای آن جوراب واریس بود.

گروه سیگواریس با دفتر مرکزی وینترتور، 1400 پرسنل در سراسر جهان دارد و کارخانه های وابسته با کیفیت تولید یکسان در سوییس، فرانسه، برزیل و امریکا در حال تولید هستند و زیرمجموعه های توزیع کننده وابسته سیگواریس نیز در آلمان، اتریش، انگلستان، کانادا، چین، استرالیا و مکزیک فعال هستند. محصولات سیگواریس در هفتاد کشور موجودند.

الحاق کامل رنگرزی کرونبول یک قدم مثبت و با اهمیت است که موجب بهینه سازی پروسه های کاری آینده شده و بدنبال آن هم افزایی خواهد داشت. هر دو کمپانی به کار مستقل از همدیگر در بازار ادامه می دهند، تداخلها خلاصه و مفیدند. در نتیجه، سیگواریس انعطاف پذیری بیشتر و فضای بیشتر و کاربردی تری را برای کنترل و مدیریت قدمهای مهم کاری پیدا می کند.

هیات مدیره هولدینگ سیگواریس ، آندرآس شونن برگر را بعنوان مدیرعامل و رییس گروه اروپای مرکزی، شمالی و شرقی که در سنت گالن مستقر بود انتخاب می کند.آندرآس بطور رسمی از اول ماه جون 2016 به جای Urs Toedtli فعالیت خود را آغاز می کند.

آندرآس شونن برگر (متولد 1962) در رشته اقتصاد و علوم اجتماعی در دانشگاه بازل تحصیل کرده و در سال 1988 فارغ التحصیل شده بود. او تا جون 2014 در سمت مدیر عاملی سیگواریس در سنت گالن فعالیت کرد و مسئول بازارهای سوییس، آلمان، اتریش، ایتالیا، اسکاندیناویا، اروپای شرقی و همینطور استرالیا، خاور میانه و خاور دور بود. او تجربه سالهای طولانی در امر مدیریت داشت و همچنین دانش گسترده ای در زمینه های کسب و کارهای پزشکی و سلامتی. قبل از ورود به سیگواریس، برای کمپانیهای مراقبتهای بهداشتی مصرف کننده و شرکتهای دارویی مانند Sanofi، بایر و روشه، در سطح داخلی و بین المللی، در اسپانیا، آلمان و امریکا، کار کرده بود. آندرآس شونن برگر متاهل است و چهار پسر دارد.

بعد از گذراندن دو سال مفید از لحاظ برنامه ریزی و ساختار، توسعه کمپانی در شهر Peachtree صورت گرفت. دوبرابر شدن ظرفیت تولید این اجازه را داد که دفاتر مرکزی شمال امریکا به زیر یک سقف بیایند و فضای کافی برای رشد در آینده را داشته باشند.

از ژانویه 2019، قرار شد SIGVARIS GROUP بعنوان تنها لوگوی سیگواریس در تمام کشورها استفاده شود همینطور در تمام محدوده های تخصصی مرتبط فشار درمانی. بنابراین برند نام کمپانی کاملا از برند کالاها مجزا شد. این ساختار جدید موجب تسهیل در الحاق کالاهای جدید احتمالی دیگر در آینده که ممکن است در دسته کالاهای سیگواریس قرار بگیرند میشود. تمام راه حل ها و پیشنهادات گروه سیگواریس در جهت رفع نیازهای مشتریان است.

تقسیم بندی جدید و ظاهر تازه برند برای محصولات پزشکی متراکم کننده، سیگواریس، همچنین جهت گیری جدید گروه سیگواریس را از اواسط سال برای مصرف کنندگان قابل مشاهده و ملموس می کند. بسته های محصول تازه طراحی شده به نقاط فروش ایالات متحده آمریکا، کانادا، مکزیک، برزیل و فرانسه می رسند. با شعار «زندگتو بکن، خودت باش. »، محصولات سیگواریس به دارندگان خود این امکان را می دهد که با عزم و اراده، زندگی فعالی داشته و به سبک خود وفادار بمانند. بدون تن دادن به محدودیتها